غار سرو ۲۱۵ ، باعمق ۱۹۰ متر در مورخ ۲۶ آبان ۱۴۰۲ پیمایش گردید.
غار سرو ۲۱۵
تلفظ : سرّو (serro)
۲۱۵ : مقدار طناب استفاده شده تیم کشف کننده
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت نقشه غار مراجعه فرمایید .
غار سرو یا بهتر بگوییم چاه غار سرو در استان مرکزی و در محدوده شهرستان شازند قرار دارد .
شرکت کنندگان به ترتیب ورود به غار :
حسین شاهینی (سرپرست) ، مهدیه قنایی ، محسن لچینانی ، مهدی شکر ، محسن حسین پور ، جواد صبور
برای پیمایش این برنامه طبق لوکیشن ارسالی سرپرست برنامه (جاده شازند به ازنا و حدودا مقابل قله شهباز) ، در محل قرار حاضر شده و از طریق جاده خاکی ضعیفی به دامنه کوه طی مسیر کردیم ؛ جاده مذکور در برخی نقاط نا مناسب و سنگ لاخی هست . نهایتا در کنار سنگ بزرگی خودروها پارک شد و مشغول کوله چینی و آماده شدن شدیم .
ساعت ۸:۱۰ صبح از پای خودرو ها حرکت کردیم و ساعت ۱۲ به دهانه غار سرو رسیدیم .
مسیر دسترسی به این غار ، دارای مسیر کوهپیمایی مناسبی نمی باشد و ما هم ۱ ساعت مسیر اشتباه جهت دسترسی به دهانه غار را پیمودیم . دهانه باریک غار در زیر سنگ بزرگی قرار دارد و از بالا مشخص نمی باشد .
مشغول آماده شدن و کیسه کردن طنابها شدیم و وظایف هر نفر و ترتیب ورود به غار توسط سرپرست مشخص شد . یک طناب ۱۲۰ متری ، دو طناب ۷۰ متری و یک طناب ۴۵ متری اضافه در ۳ کیسه بار گذاشته شد و توسط حسین شاهینی ، محسن لچینانی و مهدی شکر به پایین انتقال داده شد .
برای ایجاد کارگاه اول خبری از صفحه و بولت نیست ؛ برای ورود به غار سرو باید کارگاه طبیعی گرفت . جهت ایجاد کارگاه طبیعی از ۲ طناب انفرادی استفاده شد و توصیه می گردد برای کم شدن سایش طناب در کارگاه اول از سایش گیر استفاده گردد ؛ همچنین از کیسه و پارچه های اضافی برای ایمن سازی سایشش طناب های انفرادی استفاده شد .
بعد از ایجاد کارگاه ، ساعت ۱۴ حسین شاهینی با کیسه طناب ۱۲۰ متری وارد غار شد و مشغول طنابریزی شد ؛ دهانه دارای مسیر باریک می باشد که در همان ۲ متر ابتدایی در سمت چپ سنگی قرار دارد که شانه به آن سایش پیدا میکند که صفحه دیگری برای ایجاد دیویشن می باشد .
چاه غار سرو به صورت پله و سکوهای کوچک برای استراحت می باشد ؛ بایستی تا جای ممکن سنگهای ریزشی در مسیر پاکسازی گردد .
از ریبلی اول تا رسیدن به سکوی اول سکوی کمی سایش در میانه مسیر احساس می شود که من با زدن پاها به دیواره (در صعود و فرود) کنترلش کردم ولی برای ایمنی بهتر هست ریبلی دیگر در این مسیر ایجاد گردد .
طنابریزی و انتقال طناب و کارابین ها به سرپرست به خوبی صورت گرفت و طنابریزی با سرعت مناسبی انجام شد ؛ محسن حسین پور به دلیل احساس دلدرد از عمق حدود ۱۰۰ متری تصمیم به بازگشت گرفت . طناب ۴۵ متری نیاز نشد و در بالای کارگاه آخر گذاشته شد .
با اینکه مسیر از سنگ ریزه ها پاکسازی شده بود ولی کشیده شدن کیسه بارها روی زمین یا گام برداری روی سکوها گاهی سنگ ریزه هایی به سمت پایین ریخته میشد .
ساعت ۱۶:۳۰ اولین نفر به کف غار رسید و آخرین نفر هم ساعت ۱۷ به جمع تیم در انتهای چاه غار سرو اضافه شد .
غار سرو محیط گرمی داشت و نیاز به استفاده از پتوی نجات و لباس اضافه نبود . پس از خوردن چای و تنقلات عکس یادگاری گرفته و ساعت ۱۷:۴۰ اولین نفر (جواد صبور) شروع به صعود نمود ؛ نفر بعد مهدی ، بعد مهدیه ، بعد شاهینی و نفر آخر من (محسن لچینانی) بودم که ساعت ۱۸:۳۰ شروع به صعود کردم و وظیفه جمع آوری طناب ها و کارابین ها را داشتم .
۲ حلقه طناب جمع آوری شد و توسط من و حسین شاهینی از غار خارج شد ؛ طناب ۱۲۰ متری هم کم کم بالا میکشیدم و روی سکوی بالاتر ریخته می شد ؛ به عنوان نفر آخر ساعت ۲۱:۳۰ از غار خارج شدم و طناب آخر را هم از کنار دهانه جمع کردیم .
مجددا طنابها از کیسه خارج و برای حمل روی کوله پشتی ها محیا شد .
نهایتا ساعت ۲۲ شروع به برگشت کردیم . و ساعت ۲۴ به پای ماشین ها رسیدیم .
ویدیو