بعضی چیزها هزینه دارند مثل خوردن غذاهای چرب و چیلی و انواع فست فود. اما در عوض انتخاب غذای ساده و صرف میوه و سبزیها خیلی هم ارزان تمام میشود. رفتن تا سر نانوایی با اتومبیل، خیلی گرانتر از پیادهروی است و البته پر دردسرتر. در مورد بچهها هم میتوان دید بازی کردن با یک توپ در پارک محله، بسیار بهصرفهتر است تا گرفتن یک تبلت و انجام بازیهای رایانهای.
نوجوانی که با دوستان خود به کتابخانه یا زمین بازی میرود خیلی کمخرجتر و بیدردسرتر از همسن و سالهای خود است که ساعتها پای تلویزیون لم میدهند و پفک میخورند! اما ارزانی یک طرف، شادابی و سلامت هم یک طرف. بیشتر غذاها و سرگرمیهای پرهزینه، برای سلامت هم زیان آورند و آنهایی که ارزانتر و سادهتر، سالمتر.
میبینید سالم بودن بسیار سادهتر است تا بیمار شدن. خیلی از بیماریهای قلبی و کلیوی و نیز دردهای مفاصل و حتی مشکلات روحی و روانی حاصل همین انتخابهای گران، وقتگیر و پردردسر هستند.
میکروبها کم خطرتر از خوشبوکنندهها
چه بسا خرجها که ما میکنیم تا به گمان خود زیباتر و جذابتر به نظر برسیم، درحالیکه به واقع آفت را به جان خریدهایم! اگر دور و بر خود نگاه کنیم بسیاری از چیزها خطرناکتر از انواع میکروبها هستند. همین نگهدارندههایی که در انواع نوشیدنیها و غذاهای آماده مصرف میشود. یا موادی که در اسانسهای عطر و ادکلن و خشبوکنندهها جا خوش کردهاند، به مراتب زیانبارتر از بسیاری میکروبها هستند.
بچه تازه پایی را در نظر بگیرید که علیرغم مراقبتهای پدر و مادر، بارها اشیا و اجسام مختلف را از هر جا که دستش برسد به دهان میگذارد، اما از این بابت کمتر دچار بیماری میشود تا تاثیری که بو کردن بعضی اسپریها و مواد آرایشی روی سیستم تنفسی او میگذارد. بنابر اعلام مراکز تحقیقاتی و بهداشتی، بعضی از این خشبوکنندهها برای بچهها و بزرگترها نیز حساسیتزا هستند.
به همین ترتیب، بسیاری از مواد شیمیایی که از بام تا شام از طریق غذا و دارو و مواد تقویتی و تنقلات یا لوازم آرایشی و چیزهای دیگر با آنها سروکار داریم، بس خطرناکاند.
بسیاری از کسانی که بر اثر تنبلی و پرخوری و زندگی استرسزا دچار بیماریهای مختلف میشوند، چاره کار را در مصرف دارو میبینند. کم نیستند کسانیکه به چشم معجزه به داروها مینگرند. آنها همیشه دنبال راهی کمزحمت و آسان و معجزهآسا هستند.
آنها چاقی حاصل از پرخوری و بیمبالاتی و بیتحرکی را میخواهند با خوردن قرص و شربت چاره کنند! (میبینید باز هم با خوردن). در حالیکه چارهی بسیاری از دردها از جمله چاقی زیاد، در ورزش و تحرک بیشتر و تغییر بعضی رفتارها و عادتهاست.
آنها اگر از آثار مخرب داروهای شیمیایی بر بدن خود مطلع بودند، شاید هیچگاه با چنین حرص و ولعی سراغ دارو نمیرفتند.
البته ناگفته نماند کسانی که دچار بیماریهای جدی مانند قند خون، فشار خون و مشکلات قلب و ریه و کلیه و غیره هستند، از مصرف دارو گریزی ندارند ولی به هر حال هر نوع دارو علاوه بر خاصیت درمانی خود، در حد معینی آثار ناخواسته هم بجا میگذارد.
سبک زندگی، دو کلمه و هزار معنی
سلامت یا بیماری در بسیاری موارد حاصل سبک زندگی ماست و به این بستگی دارد که چه روشها و راهحلها و گزینههایی را در خوراک و پوشاک و سفر و تفریح و معاشرت انتخاب کنیم.
اینجا صحبت از این نمیکنیم که نداشتن ماشین بهتر از داشتن آن است. همچنین در مذمت رفاه و امکانات مادی سخن نمیگوییم. بحث بر سر این است که در هر سطحی از برخورداری و رفاه، چگونه میتوانیم سالمتر زندگی کنیم.
*اگر از ماشین به جای خود استفاده شود، بسیار هم خوب و بجاست. اما وقتی ماشین تحرک ما را میگیرد، بیشک زیانبار است.
*به نظر شما کسی که هر روز با پیادهروی تند یا ورزش عرق میکند (و چه بسا بسیار عرق کند) سالمتر و شادابتر میماند یا کسی که مراقب است مبادا عرق کند و بلافاصله بعد از احساس گرما، اسپری را به خود میپاشد؟ اولی بسیاری از سموم را از بدن خود دور میکند و به شرط جبران آب بدن خود، بسیار سالمتر از دومی است که مواد زاید را در اندامها رسوب میدهد. راستی کدام گرانترند؟
*وقتی میدانیم سیگار و قلیان برای قلب و ریه زیانبارند و باز هم آنها را دود میکنیم، به دست خود، تیشه به ریشهی سلامتیمان میزنیم.
ده فرمان مراقبت از قلب چه پیامی دارد؟
روز جهانی قلب (آخر سپتامبر و ۷ مهرماه امسال) را تازه پشت سرگذاشتهایم. به همین مناسبت نکات متنوعی در رسانهها در این باره گفته شد. در کنار این نکته که بیشترین مرگ و میرها در جهان و ایران ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی است، بار دیگر ده فرمان مراقبت از قلب را شنیدیم.
جالب است که بسیاری از این فرمانها، تابع سبک زندگی ماست. اولین فرمان مربوط به ورزش بود و دومی ترک سیگار. اینجا لازم نیست به همه آنها بپردازیم (بهتر است آنها را در منابع دیگر و مفصلتر دنبال کنید.) تنها یادآور میشویم که برای سالم بودن باید سبک زندگی مناسب را انتخاب کنیم. چه بهتر که سبز بودن را به عنوان سبک زندگی بپذیریم.
در میان ده فرمان مراقبت از قلب یکی هم حفظ آرامش و پرهیز از استرس است، دیگری خوردن میوه و سبزی به اندازه کافی.
به نظر شما خوردن میوه و سبزی از نظر هزینه و تهیه و پخت و نگهداری و ظرف شستن و حتی راحت خوابیدن، آسانتر است یا خوردن گوشت؟
پیادهروی و دوچرخه سواری و ورزشهای ایروبیک آسانتر و شادیآورتر است یا ماشین سواری؟
انتخاب کدام یک مستلزم تامین مبالغ سنگینتر است؟ آیا جور کردن پول بیشتر، مستلزم استرس بیشتر است یا نه؟
سادهتر؛ سالمتر
کسی که سبک زندگی پر هزینه، استرسزا و کم تحرک را با طعم فست فود و چند پک سیگار انتخاب میکند، به هر حال در خلاف مسیر سلامت به پیش میرود. در عوض آنهایی که متناسب با سطح درآمد، شرایط بهینه و راهحلهای ارزانتر و سازگارتر با طبیعت و سلامت خود را پیدا میکنند، در جادهی سلامت حرکت میکنند.
منبع : سایت دنیای سبزتر