طبق برنامه گروه کوهنوردی شاهان کوه ، صعود به قله قاش مستان از مسیر تنگه غلامرضا در تاریخ ۲ و ۳ اردیبهشت ۹۵ با سرپرستی آقای حامد رحیمی برگزار گردید.
قله قاش مستان یا بیژن ۳ ، با ارتفاع ۴۴۵۰ متر بلندترین قله خط الرأس دنا و رشته کوه زاگرس می باشد که مسیر معمول صعود به آن از یخچال قاش مستان می باشد اما حامد رحیمی با اینکه برای اولین بار به منطقه دنا آمده بود ولی با استفاده از نقشه های اینترنتی مسیر جدیدی را برای صعود به قله انتخاب نمود ؛ مسیر جدید صعود از تنگه غلامرضا بود و با این مسیر قلل قبله (قزل قله) ، بن رود و هرم را نیز می توان صعود نمود.
صبح روز پنجشنبه تعداد ۵ نفر از اعضا با خودرو شخصی آقای حامد رحیمی و اسماعیل رحیمی شهر فریدونشهر را به مقصد سمیرم ترک کردند و در میانه راه یکی از اعضا به گروه ملحق شد. ساعت ۱۲ به سمیرم رسیدیم و خط الرأس و قلل زیبای دنا نمایان شد. یکی از همنوردان خوب سمیرمی به نام خانم سامی نیز با ما همراه شد و سمیرم را به مقصد روستای خفر ترک کردیم. در مسیر هرچقدر به خفر نزدیک می شدیم نمای قله ها زیباتر می شد، عکس های زیر از گردنه منتهی به روستای خفر گرفته شده است.
ساعت ۲ به خفر رسیدیم و با استقبال خوب آقای موسوی از اهالی خفر مواجه شدیم . سریعا مشغول کوله بستن و آماده صعود شدیم. با توجه به کمبود وقت، مقداری از مسیر را توسط نیسان پاترول که قبلا هماهنگ شده بود پیمودیم و خود را به باغات بالا و نزدیک تنگ غلامرضا رساندیم.به سمت تنگه غلامرضا حرکت نمودیم. وارد دره زیبا و خشن تنگه غلامرضا شدیم و قله قبله از ابتدای تنگه رخ بسیار زیبایی داشت. در تنگه غلامرضا آبشار ها و آبریزهای زیبایی که ناشی از ذوب برف ها بود مشاهده می شد که زیبایی خاصی به تنگه داده بود.
از آبشار تنگه غلامرضا وارد یخچال شدیم و شیب تندی را بالا می رویم ؛ در انتهای شیب قرار داریم که هوا تاریک می شود و قرص زیبای ماه پدیدار می گردد و انعکاس نور ماه از برف ها نمای زیبایی را به وجود آورده بود بطوریکه همه جا روشن بود و اصلا نیازی به روشن کردن چراغ پیشانی نبود، بالاخره در ساعت ۹ شب به منطقه نسبتا مسطحی به نام تخت بامدادان می رسیم که محل مناسبی برای شب مانی و استقرار چادرها می باشد. ۳ چادر برپا شد و سرپرست ساعت بیدار باش فردا را ساعت ۴:۳۰ صبح اعلام می کند.
ساعت ۴:۳۰ صبح با صدای سرپرست از خواب بیدار شدیم ؛ با خوردن صبحانه مختصر از چادرها خارج شده و با توجه به یخ زدگی برف مشغول پوشیدن هارنس و کرامپون می شویم. کمی از چادرها دور می شویم و به ابتدای یخچال تندی که باید بالا برویم می رسیم و با دستور سرپرست به دو گروه ۲ نفره و یک گروه ۳ نفره تقسیم می شویم و هر گروه وارد طناب شده و با نفر همطناب صعود را شروع می کنیم.
شیب زیاد است و جهت احتیاط با فواصل حرکت می کنیم. در ابتدای مسیر و با طلوع خورشید کارمان سخت می شود چرا که سنگ های اطراف یخچال در اثر گرمای خورشید به سمت پایین پرتاب می شوند و مداما درگیر رهایی از این خطر هستیم. بالاخره از منطقه خطر عبور میکنیم و با نرم شدن برف از طناب خارج شده و به تدریج کرامپون ها را آزاد می کنیم. هرچه بالاتر می رویم شرایط برف بدتر می شود و بیشتر در برف فرو می رویم. در پای قله یکی از اعضا کمی علایم ارتفاع زدگی پیدا کرده و سرپرست گروه در ۱۰۰ متری قله قاش مستان گروه را به خانم طاروردی سپرده و امر کرد تا صعود را ادامه دهیم و خود به همراه همنوردمان که ارتفاع زده بود به محل چادرها بر میگردد. احساس خوبی نبود، او برنامه ریزی کرده بود و هر قدر از وی خواستیم یکی از ما بجای وی برگردیم نپذیرفت و به قاطع ما را تشویق به ادامه صعود نمود.
ساعت ۱۲ توانستیم بر فراز قله قاش مستان بایستیم و فریاد شادی سر دهیم. برای هم بسیار خوشحال بودیم و خدا را از این سلامتی و تندرستی سپاس می گوییم. کمی تنقلات می خوریم و کمی استراحت می کنیم. نمای اطراف قله بسیار زیباست؛ جنگل های زیبای استان کهکلویه و بویر احمد در جنوب، قله مورگل در غرب و قله هرم در سمت شرق بسیار زیبا هستند.
پس از عکس یادگاری از همان یخچالی که صعود کرده بودیم و با استفاده از سخمه و لیز خوردن در عرض کمتر از یک ساعت به محل چادر ها می رسیم. خوشبختانه حال همنوردمان خوب است . با شادی در کنار همدیگر می نشینیم و به استراحت و صرف نهار می پردازیم. بعد از حدود یک ساعت چادرها را جمع کرده و به سمت خفر حرکت میکنیم. با عبور از تنگ غلامرضا وارد باغات خفر می شویم و با عبور از میان باغات به خفر می رسیم.
باز آقای موسوی با خونگرمی به استقبال ما می آید و ما را به خانه کوچک خود دعوت می کندو با چای و دم نوش تازه از ما پذیرایی می کند. کمی مانده به تاریکی هوا ، خفر را ترک میکنیم.
اعضای شرکت کننده:
شهرام اونیکازی
اسماعیل رحیمی
عبدالرضا اسفنانی
محسن لچینانی
حامد رحیمی (سرپرست)
نرگس طاروردی
پریسا سامی (سمیرم)
سلام و خداقوت به شما کوهنوردان خستگی ناپذیر.
اجرای یک برنامه بی عیب و نقص آنهم صعود از یک مسیر جدید برای اولین بار ، مستلزم داشتن دانش و بینش لازم و صحیح نسبت به علم کوهنوردیست که چنین صعود موفقیت آمیزی این مهم را ثابت کرد. گزارش تان از برنامه خوب بود و از آن بهتر تصاویر که میتواند بسیار کمک کننده به صعود کننده های بعدی از این مسیر باشد.
به امید صعودهای برتر . همیشه بر فراز باشید
با سلام و سپاس از شما همنورد گرامی
با درود فراوان و خسته نباشید به تمام اعضای تیم بخصوص سرپرست تیم جناب حامد رحیمی . بسیار عالی و غرور آفرین بود صعودتان امیدوارم همواره بر فراز و پیروز باشید . سپاس از اطلاع رسانی و عکسهای بیاد ماندنی .