فرود از خرسی دره یا دره سرتیپ

فرود از دره و آبشارهای پلکانی دره سرتیپ (خرسی دره) طبق برنامه مدون گروه شاهانکوه در تاریخ ۲۸ تیرماه سال ۱۳۹۷ انجام شد.

ارتفاع دره (مجموع ارتفاع آبشارها) : حدود ۲۵۰ متر متشکل از ۱۱ آبشار کوتاه و بلند

اعضای گروه : عبدالرضا اسفنانی (سرپرست) ، یونس شاکری ، محسن لچینانی ، حامد رحیمی و حمید اسفنانی

خرسی دره یا دره سرتیت از دره های پایین دست قله اصلان داغ میباشد که در فصول بهار و مخصوصا فصول پر بارش با جاری شدن آب آبشارهای بسار زیبایی بوجود می آید که از سمت جاده اسفالته شهر فریدونشهر به روستای چغیورت قابل مشاهده میباشد.
مدتها بود که فرود از دره های زیبای سرتیپ را در سر میپرورانده و تلاش میکردیم تا در برنامه فصول بهار و یا تابستانه گروه کوهنوردی شاهانکوه گنجانده شود و لی به دلایل مختلف میسر نمیشد تا اینکه بالاخره در تابستان ٩٧یک روز بع این برنامه اختصاص داده شد .
طی چند برنامه قبلی و در مسیر صعود قله اصلان داغ از بالای دره به مسیر های فرود نگاه کرده و با گرفتن عکس و بررسی انها خود را برای اجرای برنامه اماده میکردیم.
بالاخره در روز دوشنبه مورخه۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۷ با حضور پنج نفر از اعضای گروه شاهانکوه راس ساعت ۶.۵صبح با یکدستگاه وسیله نقلیه شخصی حرکت کرده و به سمت پیست اسکی و سپس به سمت روستای چغیورت به راه افتادیم کارخانه آب معدنی را که رد کردیم پس از حدود ١٠٠متر به جاده خاکی در سمت راست وارد شده و جاده خاکی را تا انتها پیش میرویم و در اخر ماشین را پارک کرده و پس از برداشتن وسایل فنی و طناب و بستن کوله پشتی به سمت بالای دره حرکت کردیم .از پای ماشین تا بالای دره حدودا یک ساعت فاصله هست ،مسیر را شروع کرده و از سمت راست دره به سمت بالا حرکت کردیم.

ما در سایه کوه حرکت میکردیم و خنکای صبح مانع از خستگی بچه ها میشد و راه رفتن را بسیار راحت میکرد .پس از حدود ۴۵دقیقه به نزدیکیهای بالای دره رسیده و بساط صبحانه و چای اتیشی را مهیا کردیم حدود نیم ساعت به استراحت و صرف صبحانه اختصاص دادیم و سپس به ادامه مسیر پرداختیم و بعد از چند دقیقه به بالای دره رسیدیم .طناب را اماده کردیم و هارنس را پوشیده و کلاه ایمنی را به سر گذاشتیم .

با بررسی های قبلی متوجه پیمایش توسط گروه های دیگر شده بودیم و تک رول آنها در دره دوم از بالا قابل مشاهده بود . آبشار اول را توسط کارگاه آزاد شونده طبیعی فرود کردیم .

کارگاه آبشار دوم فقط تک رول بود که توسط دره نوردانی که سال یا سالهای قبل آمده بودند زده شده بود. یک کارگاه طبیعی برای بک آپ گرفتیم و کارگاه را ایمن کردیم .

به آبشار های بعدی که رسیدیم متوجه شدیم که از کارگاه مصنوعی (منظور رول و صفحه) برای فرود خبری نیست و فقط با یک اسلینگ (تسمه) کارگاه طبیعی گرفته شده است !!! منطقی به نظر نمیرسد که در همه آبشارها بجای ایجاد کارگاه مصنوعی بخواهند از اسلینگ استفاده کنند به سه دلیل :

1. زباله : بجا گذاشتن چندین اسلینگ در دره خود نوعی زباله است .
2. ایمنی : این اسلینگ ها در معرض نور خورشید و تماس با آب بعد از حتی یک ماه غیر قابل اعتماد هست و ممکن است پوسیده شود ولی ایجاد کارگاه با رول و صفحه اگر درجای مناسبی باشد تا چندین سال قابل استفاده است.
3. هزینه : هزینه نصب صفحه و رول ممکن است بیشتر باشد ولی با توجه به بازدهی آن بسیار منطقی تر هست .

از هر آبشار (پله) که می گذشتیم به این اسلینگها بر خورد می کردیم و مشغول ایجاد کارگاه مصنوعی برای فرود میشدیم . از یکی از آبشارها که فرود میرفتیم متوجه خطرناک بودن یکی از کارگاه های اسلینگ گذاری شدیم !!! اسلینگ به دور سنگی پیچیده شده بود که زیر آن خالی بود و از بالا مشخص نبود و این اشتباه در برنامه های دیگری هم باعث خسارت ، صدمه و آسیب جبران ناپذیری شده است .

بگذریم ، ۶ آبشار را فرود کردیم و متاسفانه ۴ آبشار آخر را رها کرده تا در زمان دیگری فرود وکنیم و از سمت شرقی آبشارهای پایانی با یک فرود با کارگاه آزاد شونده برنامه را پایان رسانده و به فریدونشهر بازگشتیم.