کوهها را میتوان شناسنامه یک سرزمین دانست .
کوهها مانند مادرانی مهربان برای ساکنان دره ها و دامنه هایشان خیر و برکت را به ارمغان می آورند.
با چشمه سارانشان دشتها را سیراب میکنند و با قامت بلندشان نظاره گر تکاپوی زندگی و شادی و غم پدران و مادرانمان بوده اند .
دماوند را شناسنامه ایران میدانند و کوههای پربرف قفقاز را هم شناسنامه سرزمین گرجستان و ایستادگی مردمانش در گذرگاه تاریخ ؛ و این تقدیر مابود که کوهها و دره های درخشان را همانند نیاکانمان با خداوند سهیم باشیم .
کوههای متعدد اطراف فریدونشهر ، رازهایی از رنج ها و غم ها و شادی های اجدادمان (گرجیان) را درسینه دارند و گواه این مدعا هم دامان پاک کوه تسیخه است که گاهواره ای از شرف را در تاریخ ثبت کرده است .
عالی بود موفق باشید